Ένα κείμενο για την αστυνομία που έγινε δικαστική εξουσία και τον fast truck κρατικό κανιβαλισμό απέναντι στους μετανάστες. Σε όλους μας…
Τρίτη 22 Οκτώβρη: Μία γιγαντιαία αστυνομική επιχείρηση εναντίον των μεταναστών μικροπωλητών στην ΑΣΟΕΕ. Δέλτα, Δίας, ΜΑΤ κόβουν την κυκλοφορία στην Πατησίων, περικυκλώνουν τη σχολή και εισβάλλουν στο προαύλιο. Απέναντί τους παρατάσσονται εκατοντάδες φοιτητές, αναγκάζοντάς τους να αποχωρήσουν, όχι όμως πριν συλλάβουν όσους μετανάστες μπόρεσαν –όχι μόνο στην ΑΣΟΕΕ, αλλά και τους γύρω δρόμους. Για μια ακόμη φορά, στόχος ήταν η συνέλευση μεταναστών & αλληλέγγυων της ΑΣΟΕΕ, μια αντιεραρχική κοινότητα αντίστασης και αλληλεγγύης με πάνω από 3 χρόνια δράσης. Στη συγκεκριμένη περίπτωση, το τρομοσόου το πρόσφερε ο υφυπουργός Ανάπτυξης Μηταράκης, έχοντας φροντίσει να φέρει και τηλεοπτικά κανάλια για να καταγράψουν τη μεγαλειώδη νίκη του κράτους απέναντι σε 30 ανθρώπους που προσπαθούν απεγνωσμένα να βγάλουν το ψωμί τους. Μία ακόμη φορά που η γειτονιά αναστατώνεται για το τίποτα, για τις εμμονές, την αθλιότητα και την αγριανθρωπιά του κάθε Δένδια, Μηταράκη και Καμίνη.
Παρόλο που κατά την αστυνομική εισβολή δεν υπήρξε αντίσταση, επεισόδια ή συγκρούσεις, παρόλο που το αυτόφωρο δικαστήριο παίρνει αναβολή για τις 10 Δεκέμβρη διατάσσοντας την απελευθέρωση των 4 συλληφθέντων μεταναστών, τρεις απ’ αυτούς εξακολουθούν να κρατούνται με μια πρωτοφανή αστυνομική διαδικασία. Με βάση μια άγνωστη μέχρι τώρα νομική διάταξη, η αστυνομία τους κρίνει «επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια», ακυρώνοντας κεντρικά (μέσω της διεύθυνσης αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη) την ισχύ των εγγράφων τους. Χωρίς δίκη, ούτε αιτιολόγηση.
Είναι δεδομένο· δεν χρειαζόταν το συγκεκριμένο γεγονός για να επιβεβαιώσει την κρατική αθλιότητα. Παντού στην Ευρώπη, ο νέος ολοκληρωτισμός, το αστυνομικό κράτος, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βασανιστήρια, ο κοινωνικός εκφασισμός και ο κρατικός κανιβαλισμός απλώνουν τη βαριά σκιά τους. Όχι μόνο οι μετανάστες, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας είναι καταδικασμένο σε μια ημιζωή χωρίς κανένα μέλλον.
Απέναντί τους όμως στέκεται ο κόσμος του αγώνα: ένας γαλαξίας αντιστάσεων σε όλο τον πλανήτη για τις οποίες ούτε η αθλιότητα της ύπαρξης ούτε η ύπαρξη της αθλιότητας είναι δεδομένες· πλήθη και πλήθη και πλήθη ανθρώπων, ονείρων, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης. Όλες οι μάχες θα δοθούν μία-μία μέχρι το τέλος, μέχρι τη στιγμή που καμία άλλη μάχη δεν θα χρειαστεί. Για πάντα.
Παρόλο που κατά την αστυνομική εισβολή δεν υπήρξε αντίσταση, επεισόδια ή συγκρούσεις, παρόλο που το αυτόφωρο δικαστήριο παίρνει αναβολή για τις 10 Δεκέμβρη διατάσσοντας την απελευθέρωση των 4 συλληφθέντων μεταναστών, τρεις απ’ αυτούς εξακολουθούν να κρατούνται με μια πρωτοφανή αστυνομική διαδικασία. Με βάση μια άγνωστη μέχρι τώρα νομική διάταξη, η αστυνομία τους κρίνει «επικίνδυνους για τη δημόσια τάξη και ασφάλεια», ακυρώνοντας κεντρικά (μέσω της διεύθυνσης αλλοδαπών στην Πέτρου Ράλλη) την ισχύ των εγγράφων τους. Χωρίς δίκη, ούτε αιτιολόγηση.
Είναι δεδομένο· δεν χρειαζόταν το συγκεκριμένο γεγονός για να επιβεβαιώσει την κρατική αθλιότητα. Παντού στην Ευρώπη, ο νέος ολοκληρωτισμός, το αστυνομικό κράτος, η κατάσταση έκτακτης ανάγκης, τα στρατόπεδα συγκέντρωσης, τα βασανιστήρια, ο κοινωνικός εκφασισμός και ο κρατικός κανιβαλισμός απλώνουν τη βαριά σκιά τους. Όχι μόνο οι μετανάστες, αλλά το μεγαλύτερο μέρος της κοινωνίας είναι καταδικασμένο σε μια ημιζωή χωρίς κανένα μέλλον.
Απέναντί τους όμως στέκεται ο κόσμος του αγώνα: ένας γαλαξίας αντιστάσεων σε όλο τον πλανήτη για τις οποίες ούτε η αθλιότητα της ύπαρξης ούτε η ύπαρξη της αθλιότητας είναι δεδομένες· πλήθη και πλήθη και πλήθη ανθρώπων, ονείρων, αξιοπρέπειας, αλληλεγγύης. Όλες οι μάχες θα δοθούν μία-μία μέχρι το τέλος, μέχρι τη στιγμή που καμία άλλη μάχη δεν θα χρειαστεί. Για πάντα.
συγκέντρωση αλληλεγγύης
Τρίτη 10 Δεκέμβρη, 9.00πμ, δικαστήρια Ευελπίδων
συνέλευση πλ. Βικτωρίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου