Οι απεργοί του Μετρό, με τον περήφανο αγώνα διαρκείας που δίνουν, ανοίγουν νέο δρόμο για την εργατική τάξη και τα φτωχά λαϊκά στρώματα όλης της χώρας, για να ανατραπεί η χούντα και τα απανωτά Μνημόνια, που σπρώχνουν τους εργαζόμενους και την κοινωνία στην φτώχεια και την εξαθλίωση, στην οικονομική και κοινωνική καταστροφή, στην ταπείνωση και στην αυτοκτονία.
Ο αγώνας τους είναι ενάντια στο λεγόμενο «Ενιαίο Μισθολόγιο», στην πραγματικότητα φτωχολόγιο. Είναι ένας αγώνας ενάντια στις μειώσεις μισθών, στη μετατροπή τους σε φιλοδώρημα ανέχειας και πείνας – στην πλήρη κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων – στην απαξίωση, διάλυση και ιδιωτικοποίηση των συγκοινωνιών, όλων των δημόσιων υπηρεσιών και υποδομών.
Παρακολουθώντας κάποιος τις τελευταίες ημέρες τις ειδήσεις που παρουσιάζονται στα media, θα έβλεπε πως κύριο θέμα ενασχόλησης αποτελούν οι κινητοποιήσεις των εργαζομένων στο ΜΕΤΡΟ αλλά και στα υπόλοιπα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς (ΜΜΜ), σχετικά με το ενιαίο μισθολόγιο ενώ προβάλλονται διαρκώς εικόνες από μποτιλιαρίσματα, γεμάτα λεωφορεία, οι οποίες υπονοούν πως υπεύθυνη για την ταλαιπωρία όλων αυτών είναι η απεργία στις μεταφορές.
Προφανώς, όμως, δεν φταίνε οι εργαζόμενοι που δεν θέλουν να ενταχθούν και αυτοί στην λίστα όσων ζουν με 700 ευρώ και αντιδρούν, απέχοντας από την εργασία τους, η οποία μάλιστα είναι και αρκετά προσοδοφόρα για τις ιδιοκτήτριες-εταιρείες των μεταφορών. Επίσης ξεκάθαρο είναι πως με αυτό τον τρόπο θέλουν να φέρουν σε μια αντιπαράθεση τους επιβάτες με τους απεργούς στα ΜΜΜ, ενοχοποιώντας ηθικά την απεργία στα μάτια της κοινωνίας.
Βέβαια, αυτό που δεν αναφέρεται συχνά μαζί με αυτό το θέμα, είναι πως μπορεί ο κόσμος της Εργασίας να ταλαιπωρείται από την κίνηση στους δρόμους ή από τα γεμάτα ΜΜΜ, αλλά παράλληλα βιώνει ένα χειρότερο μαρτύριο στους χώρους που εργάζεται, αφού εδώ και 3 χρόνια, τα αφεντικά καταστρατηγούν τα κεκτημένα του εργατικού κινήματος και καταδικάζουν μια μεγάλη μερίδα των εργαζομένων στην εξαθλίωση. Φανταζόμαστε, βέβαια, πως η απεργία των εργαζομένων στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς δεν είναι υπεύθυνη γι” αυτά αλλά μάλλον αυτός είναι και ο λόγος που λασπολογείται με τέτοια μανία από τους εκφραστές του Κεφαλαίου. Ακριβώς επειδή είναι αυτή που εναντιώνεται σε αυτή την εξαθλίωση, επιλέγοντας την αξιοπρέπεια του αγώνα
Η ωμή καταστολή που ανακοινώθηκε με την επίταξη και τις απολύσεις, είναι το τελευταίο καταφύγιο, για να περάσουν τα βάρβαρα μέτρα τους. Ας μη τους το επιτρέψουμε...
Ήρθε η ώρα για ένα νέο ξεκίνημα στους εργατικούς αγώνες. Η αλληλεγγύη όλων μας είναι δεδομένη, στους τελευταίους από αυτούς που έχουν δουλειά!!! Αγωνίζονται για το αυτονόητο.
Συλλογικές συμβάσεις για όλους TΩΡΑ - Απεργία διαρκείας
ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΝ ΑΓΩΝΑ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ στα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου