Πέμπτη 11 Απριλίου 2013

ΟΧΙ ΣΤΙΣ ΔΙΩΞΕΙΣ ΚΟΥΡΔΩΝ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΩΝ ΑΓΩΝΙΣΤΩΝ. ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΠΟΥΛΕΝΤ ΑΪΤΟΥΝΤΖ ΚΑΙ ΖΕΚΙ ΓΚΟΥΡΜΠΟΥΖ


  ΣΕ ΕΛΛΑΔΑ ΚΑΙ ΤΟΥΡΚΙΑ…

Το τελευταίο διάστημα το τουρκικό κράτος έχει ξεκινήσει μια επίθεση ενάντια σε Τούρκους και Κούρδους αγωνιστές και αγωνίστριες διεθνώς, η οποία θεσμικά προωθείται με τις συνεχείς κλήσεις της τουρκικής κυβέρνησης για την έκδοσή τους. Ουσιαστικά όμως, η έναρξή της φαίνεται πως έγινε στο Παρίσι τον Γενάρη του 2013, όπου δολοφονήθηκαν 3 Κούρδισσες αγωνίστριες από το τουρκικό παρακράτος. Στη συνέχεια, σε ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γερμανία, η Γαλλία και η Κροατία, ενεργοποιήθηκαν εντάλματα σύλληψης από την Ιντερπόλ εναντίων Κούρδων και Τούρκων αγωνιστών/στριών που διώκονται στην Τουρκία και έκτοτε έχουν συλληφθεί 422 άτομα, κάποιοι εκ των οποίων κρατούνται ακόμη.

Ήταν αναμενόμενο ότι το κατασταλτικό αυτό πογκρόμ θα έφτανε μέχρι και την Ελλάδα, κυρίως μετά την συνάντηση των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας στις 5 Μαρτίου 2013 στην Κωνσταντινούπολη. Σ’ αυτή την συνάντηση, ανάμεσα στα άλλα, ζητήθηκε η έκδοση «τρομοκρατών» που βρίσκονται στην Ελλάδα, στην τουρκική κυβέρνηση. Στην πραγματικότητα όμως αυτό που ζήτησε η τουρκική πλευρά είναι η έκδοση ανθρώπων με χρόνια αγώνων, φυλακίσεων και βασανιστηρίων και η αποπομπή τους στην στρατοκρατική τουρκική δικαιοσύνη όπου τους περιμένει ένας νέος Γολγοθάς διώξεων.

Το ίδιο διάστημα, παράλληλα με τις χειραψίες των δύο πρωθυπουργών, ο Ζεκί Γκουρμπούζ, μια μέρα πριν την συνέντευξη για το αίτημα ασύλου του, πληροφορήθηκε ότι κατηγορείται σαν μέλος παράνομης οργάνωσης που δραστηριοποιείται στην Τουρκία και προφυλακίστηκε στις φυλακές Αγίου Στεφάνου στην Πάτρα. Την ίδια μέρα μαζί με τον Ζεκί συνελήφθηκε με τις ίδιες κατηγορίες και ο σύντροφος μας Μπουλέντ Αϊτούντζ, που ζει από το 2002 στην Ελλάδα και του οποίου το ένταλμα σύλληψης, αν και είχε εκδοθεί από την Ιντερπόλ από το 2005, ενεργοποιήθηκε μόλις πρόσφατα.

Είναι προφανές λοιπόν ότι η διακρατική συμφωνία Σαμαρά - Ερντογάν, πέρα από τα οικονομικά και στρατιωτικά προσχήματα, προσανατολίζεται και στην σύναψη κοινών συμφωνιών και στρατηγικής με σκοπό την εξόντωση των αγωνιζόμενων ανθρώπων και στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Έτσι το γεγονός ότι η συνάντηση Σαμαρά - Ερντογάν και η δίωξη των δύο συντρόφων συμπίπτουν, μόνο τυχαίο δεν είναι.

Στη συνέχεια, στα τέλη Μαρτίου, πραγματοποιήθηκε η δίκη των δύο συντρόφων στην Πάτρα, όπου αποφασίστηκε ομόφωνα η αθώωσή τους, η αποφυλάκιση του Ζεκί, καθώς και η αναστολή έκδοσής τους στην Τουρκία. Όμως, την επόμενη μέρα, λίγες ώρες πριν την αποφυλάκιση του Ζεκί, ο Άρειος Πάγος αναίρεσε την απόφαση του δικαστηρίου και διέταξε την εκ νέου εκδίκαση της υπόθεσης μέσα στο επόμενο χρονικό διάστημα (2 βδομάδες ως 1 μήνα).

Μετά από όλα αυτά είναι ξεκάθαρη η συνεργασία Ελλάδας Τουρκίας όσον αφορά το ζήτημα της έκδοσης Τούρκων και Κούρδων αγωνιστών στην τουρκική «Δικαιοσύνη», ανοίγοντας έτσι τον δρόμο όχι μόνο για την φυσική εξόντωση προσφύγων και αγωνιστών που διώκονται στην Τουρκία αλλά και για την εντατικοποίηση των διώξεων και όσων άλλων ζουν στην Ελλάδα και διώκονται στις χώρες τους.

Το σκηνικό καταστολής που εφαρμόζεται, βασίζεται ξεκάθαρα στις επιδιώξεις των αφεντικών για την όσο γίνεται μεγαλύτερη αποσταθεροποίηση του πολιτικού τοπίου της Μ. Ανατολής. Αυτό πραγματοποιείται μέσω της αποδυνάμωσης των ριζοσπαστικών πολιτικών δυνάμεων και της δημιουργίας πολιτικών συσχετισμών μέσα στα επιμέρους κοινωνικά πεδία, ευνοϊκών για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων τους. Την εκμετάλλευση δηλαδή, του φυσικού και κοινωνικού πλούτου της Μ. Ανατολής, για την οποία είναι αναγκαία η καταστολή κάθε οργανωμένης ή αυθόρμητης κοινωνικής αντίστασης.

Στο πλαίσιο αυτό εντάσσονται και οι προσπάθειες της τουρκικής άρχουσας τάξης να παίξει το ρόλο ενός ισχυρού σταθεροποιητικού παράγοντα της περιοχής, ευνοημένη από τους ισχυρούς λόγω της χρησιμότητας του ρόλου της και διαθέτοντας την αδειοδότηση ή και την βοήθεια στον πόλεμό της με τον «εσωτερικό εχθρό», ως μια αναγκαία συνθήκη στην επίτευξη του ρόλου της. Το τουρκικό κράτος, για να το πετύχει αυτό, εμπλέκεται υπονομευτικά για τα συμφέροντα της συριακής κοινωνίας στον πόλεμο στη Συρία και παράλληλα με τον στρατηγικό σχεδιασμό των Η.Π.Α.. Συγχρόνως επιτίθεται στον κουρδικό λαό αλλά και σε κάθε άλλον πολιτικό αγωνιστή τόσο μέσα όσο, πλέον, και έξω από τα σύνορά της.  Την ίδια στιγμή που στις φυλακές της Τουρκίας βρίσκονται πάνω από 10.000 πολιτικοί κρατούμενοι οι οποίοι κατηγορούνται από το τουρκικό κράτος ως «τρομοκράτες», πιέζει επίμονα εδώ και τρεις δεκαετίες την ελληνική κυβέρνηση να κλείσει την κοινότητα των πολιτικών προσφύγων στο Λαύριο και να παραδώσει πρόσφυγες που βρίσκονται εκεί στην τουρκική δικαιοσύνη.

Από την ελληνική πλευρά, οι διώξεις Κούρδων και Τούρκων αγωνιστών, σχετίζονται με μια συνολική επιλογή της κυβέρνησης σε σχέση με την καταστολή των κοινωνικών κινημάτων και ριζοσπαστικών τάσεων που αναπτύσσονται στον ελλαδικό χώρο. Στην συγκεκριμένη περίπτωση η καταστολή έχει ως στόχο τους πρόσφυγες αγωνιστές και επιδιώκει να τρομοκρατήσει περεταίρω τους υπόλοιπους αγωνιζόμενους ανθρώπους. Εξάλλου μόνο συνολικά μπορεί να ειδωθεί το αντικοινωνικό κρεσέντο καταστολής που έχει εξαπολυθεί απέναντι σε κάθε αδύναμο ή αγωνιζόμενο κοινωνικό κομμάτι, με συστηματικότητα και κατ εξακολούθηση. Από τους μετανάστες στις οροθετικές, από τις καταλήψεις στους απεργούς και από τους κατοίκους στις Σκουριές στους πολιτικούς πρόσφυγες. Μάλλον για την τρικομματική κυβέρνηση και τις ναζιστικές της εφεδρείες το ζητούμενο είναι ποιος είναι ο επόμενος.

Οι πολιτικές διώξεις αυτές, βέβαια, δεν πλήττουν μόνο τους δύο συντρόφους, ούτε γενικότερα τους πρόσφυγες αγωνιστές από την Τουρκία. Πλήττουν συνολικά το ριζοσπαστικό κίνημα στον ελλαδικό χώρο, ιδιαίτερα από την στιγμή που οι ίδιοι είναι κομμάτι αυτού του κινήματος, αλλά και ειδικότερα τους χώρους, τις γειτονιές και τους συντρόφους τους, εκεί δηλαδή όπου υπάρχουμε, ζούμε και αγωνιζόμαστε από κοινού ενάντια στην εκμετάλλευση και τα αφεντικά, με προτάγματα την ισότητα και την ελευθερία.

Οι διώξεις αυτές είναι απότοκα της πολιτικής μιας νέας Ιεράς Συμμαχίας, η οποία εδώ και καιρό συγκροτείται από την ευρωπαϊκή αλλά και γενικότερα την παγκόσμια άρχουσα τάξη, με σκοπό να καταστέλλει τα κοινωνικά κινήματα, να αποτρέψει την ζύμωση που προκύπτει μέσα από τους κοινούς αγώνες μεταξύ των διάφορων επαναστατικών τάσεων, συλλογικοποιήσεων και ανθρώπων, την αγωνιστική σύνδεση της κάθε χώρας με την περιφέρειά της. Οι πολιτικές διώξεις, τα εντάλματα σύλληψης και τα στρατόπεδα συγκέντρωσης στην Ελλάδα,  τα βασανιστήρια και τα λευκά κελιά (τύπου F) στην Τουρκία αποτελούν την επιφάνια μόνο ενός σχεδίου ολοκληρωτισμού, καταστολής και εξόντωσης των κοινωνικών κινημάτων.

Με λίγα λόγια αυτό που επιθυμούν να καταστείλουν είναι η ουσιαστική διασύνδεση των επιμέρους επαναστατικών υποκειμένων και οι απελευθερωτικές προοπτικές που διανοίγονται μέσω του έμπρακτου ξεπεράσματος των εθνικών διαχωρισμών που πραγματώνει ο διεθνιστικός απελευθερωτικός αγώνας. Επίκαιρος στις σύγχρονες πολυεθνικές και πολυπολιτισμικές μητροπόλεις όσο ποτέ άλλοτε, προκαλεί τόσο τρόμο  στην εξουσία όση ελπίδα μπολιάζει στις καρδιές των αγωνιζόμενων ανθρώπων.

Ο ΕΧΘΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΣΤΙΣ ΤΡΑΠΕΖΕΣ ΚΑΙ ΣΤΑ ΥΠΟΥΡΓΕΙΑ

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΠΟΥΛΕΝΤ ΑΪΤΟΥΝΤΖ ΚΑΙ ΖΕΚΙ ΓΚΟΥΡΜΠΟΥΖ

Συνέλευση Κατειλημμένων Προσφυγικών, 04/04/2013

Επόμενη Συζήτηση: Πολυτεχνείο (κτ. Γκίνη) 19:00, Κυριακή 14/04/13

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου