Παρασκευή 14 Ιουνίου 2013

ΕΡΤ, από αλληλέγγυους:"ΔΕΝ ΗΡΘΑΜΕ ΕΔΩ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΤΟ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΚΟΜΠΑΡΣΟΥ, ΑΛΛΑ ΤΟΥ ΠΡΩΤΑΓΩΝΙΣΤΗ''

Έχετε ποτέ αναρωτηθεί γιατί εδώ και τρία χρόνια τον πίνουμε (απολύσεις, μειώσεις μισθών και συντάξεων, επιστρατεύσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, μπατσοκρατία, καταστολή, gentrification, ο κατάλογος είναι ατελείωτος) χωρίς να έχουμε καταφέρει να αντιστρέψουμε καμία από τις επιθέσεις  που δεχόμαστε;
 
Εάν ναι, τότε έχετε αρχίσει να ψυλλιάζεστε ότι η απάντηση βρίσκεται πολύ κοντά μας. Αρκεί κανείς να κοιτάξει τι παίζει μέσα στο κτήριο της ΕΡΤ και έξω από αυτό.
Μέσα  ΠΑΣΟΚΟΔΗΜΑΡίτες και άλλοι συνδικαλιστές επιδιώκουν να κρατήσουν τον αγώνα σε ένα επίπεδο διαπραγματεύσεων με την πολιτική εξουσία και τα κόμματα, ελπίζοντας ότι οι ίδιοι θα καταφέρουν  να σώσουν τον κώλο τους και να ξαναπροσληφθούν ως στελέχη στα πόστα τους.
 
Έξω βρίσκονται υποστηρικτές εργαζόμενοι (προερχόμενοι τόσο από τον εθνικό κορμό που διαμαρτύρεται για το κλείσιμο ενός εθνικού-πολιτιστικού κεφαλαίου, όσο και άλλοι που κινούνται από αντιεθνικιστικά-ταξικά κίνητρα αλληλεγγύης) που προς το παρόν είναι θεατές. Και καλά ο εθνικός κορμός, αλλά εμείς οι ανυπότακτοι προλετάριοι δεν έχουμε καμία διάθεση να παίξουμε τέτοιο ρόλο. Και εξηγούμαστε: 
Είμαστε άνεργοι χωρίς επιδόματα ανεργίας, ελαστικοί εργαζόμενοι στην τρεχάλα για μισθούς ξεφτίλας, επιστρατευμένοι και ξεπουλημένοι από τις συνδικαλιστικές ηγεσίες απεργοί, μοναχικοί χωρίς αγάπη, σαλταρισμένοι αλληλέγγυοι που στηρίζουν κάθε απεργία και κατάληψη ενάντια στο μαγγανοπήγαδο της μισθωτής και άμισθης σκλαβιάς.
 
Δεν τρέφουμε κανένα σεβασμό στους καλλιτέχνες και τις περσόνες του θεάματος, τους διανοούμενους, τους μαγαζάτορες και τα "ευαίσθητα" αριστερά αφεντικά που κόπτονται για τα δικαιώματα των εργαζομένων που  δεν απασχολούν οι ίδιοι. Εν ολίγοις, δεν είμαστε ο εθνικός κορμός που συγκινείται στο άκουσμα του εθνικού ύμνου, των αντάρτικων του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ και της δισκογραφίας του Θεοδωράκη. Και επίσης, δεν ήρθαμε εδώ για να στηρίξουμε τα πολιτικά και εκλογικά παιχνίδια κανενός: ούτε του Σαμαρά που προσπαθεί να συσπειρώσει το υποταγμένο προλεταριάτο του ιδιωτικού τομέα που πιστεύει ότι θα βελτιωθεί η κατάστασή του αν καταποντιστούν οι μισθοί των δημόσιων υπαλλήλων και πωληθούν όλες οι υπηρεσίες στους ιδιώτες επενδυτές∙ ούτε της αριστεράς που ονειρεύεται την ανασύσταση της σοσιαλδημοκρατίας και των κρατικών επενδύσεων.
 
Ήρθαμε εδώ γεια ένα και μοναδικό λόγο: γιατί ξέρουμε από την εμπειρία μας ότι όλες οι απεργίες, οι καταλήψεις και οι διαδηλώσεις που ανοίγονται στον κόσμο, μπορούν να μας φέρουν όλους εμάς τους προλετάριους κοντά (απ' όλες τις απόψεις). 
 
Το ερώτημα όμως είναι: έχουμε έρθει πράγματι κοντά, έχουμε συγκροτήσει μια κοινότητα αγώνα;
 
ΟΧΙ. Κι αυτό οφείλεται στο γεγονός ότι δεν έχει συγκροτηθεί ακόμη μια ανοιχτή συνέλευση απολυμένων/καταληψιών και αλληλέγγυων που να συναποφασίζουν όλοι από κοινού για την πορεία του αγώνα. 
 
Τί σημαίνει αυτό;
 
Μια διαρκή συνέλευση όλων των εργαζομένων που θέλουν να τραβήξουν αυτόν τον αγώνα ως την τελική σύγκρουση με το κεφάλαιο και το κράτος του. Δεν αστειευόμαστε καθόλου! Δεν έχουμε καμία διάθεση να συνεχίσουμε να καταγράφουμε ήττες, να μετράμε τσακισμένους μέσα στην απομόνωσή τους αγώνες και από πάνω να τρώμε στην μάπα και την κοροϊδία των αριστερών ότι όλα τα προβλήματα θα λυθούν όταν θα έρθουν αυτοί στην εξουσία. Με λίγα λόγια, δεν έχουμε καμία διάθεση να δώσουμε συμβολικούς-πολιτικούς αγώνες που απλώς θα ανοίξουν το δρόμο σε μια νέα κυβέρνηση.
 
Γι' αυτό καλούμε όλους τους καταληψίες/απολυμένους και όλο τον αλληλέγγυο κόσμο:
να συμμετάσχει ενεργά στην ανοικτή συνέλευση της Παρασκευής (14/6) στις 6μμ. στα γρασίδια του προαύλιου της ΕΡΤ
να οικειοποιηθεί τις υποδομές (τηλεοπτικό δίκτυο, υπολογιστές, φωτοτυπικά μηχανήματα, κυλικείο, δίκτυο ίντερνετ κλπ.) του κτηρίου
και να οργανώσει συλλογικά την επέκταση του αγώνα
 
Αποφασισμένοι Αλληλέγγυοι

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου